Τοξικά χημικά τρόφιμα για τις μάζες

Απο την Ελευθεροτυπία το ακόλουθο άρθρο το οποίο παρουσιάζει πολύ καλά την κατάσταση όσο αναφορά την κατάσταση που υπάρχει στον χώρο των τροφίμων Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ* Πώς μια κυβέρνηση υποβαθμίζει ένα διατροφικό σκάνδαλο ολκής σ' ένα ατυχές περιστατικό; Αρχικά το εμφανίζει ως ακούσιο λάθος και μετά υπό έλεγχο διότι δήθεν ουδείς κινδυνεύει. **Ετσι χειρίστηκε και η κυβέρνηση της Ν.Δ. το σκάνδαλο του ηλιέλαιου. Είπε ότι επιμολύνθηκε με ορυκτέλαιο (παραφινέλαιο) «από λάθος», έβαλε κάποια ελληνίδα εκπρόσωπο της Ε.Ε. να δηλώσει ότι το θέμα «θεωρείται λήξαν» (1), και χαρακτήρισε με τον υπουργό Ανάπτυξης το ηλιορυκτέλαιο ακίνδυνο («μη κανονικό»!) εφόσον ο ίδιος «δεν έχει κανένα πρόβλημα να φάει πολύ ηλιέλαιο»(2). Παρακινδυνευμένη δήλωση κομματικής αυταπάρνησης του κ. Φώλια -που εντέλει δεν το έφαγε (το απέσυρε). Μόνο που ένα «λάθος» σε τουλάχιστον 18.000 τόνους δεν δείχνει τόσο πειστικό, με δεδομένο ότι το ηλιέλαιο νοθεύεται με παραφινέλαιο για ν' αντέχει στο τηγάνισμα (3)... κι όποιον πάρει ο Χάρος! **Βρισκόμαστε στο έλεος ενός υπερεθνικού επιχειρηματικού συστήματος παραγωγής/διακίνησης χημικών τροφίμων για τις μάζες. Οι σχετικές βιομηχανίες χρησιμοποιούν ζωικές πρώτες ύλες βουτηγμένες σε χημικά κοκτέιλ ορμονών, αναβολικών, αντιβιοτικών και φυτοφαρμάκων. Τις παρασκευάζουν ωμές ή προμαγειρεμένες με νοθευμένα βούτυρα/λάδια και παρφουμαρισμένες με τοξικά χημικά πρόσθετα (τεχνητές γεύσεις, αρώματα, χρώματα και γλυκαντικές ουσίες, συντηρητικά, σταθεροποιητές, βελτιωτικά). Επίσης χρησιμοποιούν φυτικές πρώτες ύλες - γενετικά τροποποιημένα φυτοφαρμακεία: π.χ. άλευρα επεξεργασμένα με χλωρίνη, λαχανικά (π.χ. μαρούλια) με καρκινογόνα κουρατέρ και παραθείο, πατάτες με λιντέιν (προτηγανισμένες με ακρυλαμίδιο), μπασταρδεμένα και τεχνητά ωριμασμένα φρούτα (π.χ. υποψία καρπουζιού μπολιασμένου σε... νεροκολόκυθα, πεπόνια γινωμένα με τοξικό εθρέλ) κ.ά. Αλλά και τα πανάκριβα βιολογικά προϊόντα για τους «έχοντες και κατέχοντες» είναι ποιοτικά υποβαθμισμένα και άγευστα γιατί οι βιοτεχνολογικές εταιρείες έχουν αντικαταστήσει τις παραδοσιακές ποικιλίες με πιο προσοδοφόρα ανθεκτικά υβρίδια, έρμαια γειτονικών τοξικών συμβατικών καλλιεργειών. **Αυτό το παγκόσμιο τοξικό διαιτολόγιο των μαζών, που ανιχνεύεται ακόμα και στο μητρικό γάλα/αμνιακό υγρό του 30% των θηλαζουσών/εγκύων (κλοφέν, DDT, διοξίνες, μόλυβδος, κάδμιο, υδράργυρος) (4), περνά στο υποσυνείδητό μας περίπου ως γκουρμέ μέσα από «φάτε μάτια ψάρια» εκπομπές κι έντυπα, με τους τηλε-σεφ να διαφημίζουν το υπερεθνικό επιχειρηματικό σύστημα διακίνησής του. Πρόκειται περί αλυσίδων σουπερμάρκετ και μαζικής εστίασης που ταΐζουν τη μέση και κατώτερη αστική τάξη. Τροφοδοτείται από θυγατρικές επιχειρήσεις με τις ίδιες βασικές πρώτες ύλες και προϊόντα, η υπερτίμηση (αισχροκέρδεια) των οποίων καθορίζεται βάσει της αναγνωρισιμότητας της μάρκας. Οι ίδιες ύλες καταλήγουν και στα ταχυφαγεία της γειτονιάς που τρεφο-διασκεδάζουν τη φτωχολογιά. **Αυτό το σύστημα της «ελεύθερης» αγοράς των καρτέλ χημικής διατροφής κινητοποιείται από το κέρδος, με επακόλουθο τα διατροφικά σκάνδαλα. Πριν τα νοθευμένα ηλιέλαια (που κατέληξαν σε πλήθος προϊόντων όπως μαγιονέζες, σάλτσες, τσιπς, κονσέρβες ψαριών, ντολμαδάκια κ.λπ.), προηγήθηκαν οι «τρελές αγελάδες», οι διοξίνες στα κοτόπουλα, καθώς και σκάνδαλα διαρκείας όπως η αποσαλμονελοποίηση των κοτόπουλων σε λουτρά αντιβιοτικών, η νόθευση του ελαιολάδου με ανθυγιεινά λάδια, η χρήση ληγμένου γάλακτος σε παγωτά/γλυκά, τα τοξικά χημικά πρόσθετα των πλαστικών συσκευασίας τροφίμων που προκαλούν καρκίνους μέχρι και θηλυκοποίηση στα αγοράκια, οι τοξικές γλυκαντικές ουσίες (ασπαρτάμη) στα διαιτητικά αναψυκτικά/τρόφιμα, και τα αντικολλητικά μαγειρικά σκεύη (τεφλόν) που αφήνουν να περάσουν 15 τοξικές χημικές ουσίες στα τρόφιμα. **Δεν είναι μακριά μας η χημική διατροφική λαίλαπα του 2005. Τότε, μαζί με τους αφλατοξινούχους ξηρούς καρπούς και το καλαμπόκι (των παιδικών τροφών) γευτήκαμε μουχλιασμένα γιαούρτια της ΦΑΓΕ, μέλι με διχλωροβενζόλιο, σάλτσες/μουστάρδες (Dijon), γερμανικά μπαχαρικά και σνακ της Tasty Foods με «απαγορευμένες» χρωστικές (Sudan Ι, Para Red και Toluidine Red), χαλασμένα αλλαντικά της ΝΙΚΑΣ, ιταλικά αβγά (που αντί για απόβλητα έγιναν κέικ, μπισκότα, παγωτά, ζυμαρικά κ.ά.), αλλαντικά με σαλμονέλα της Υφαντής (5) κ.ά. **Και ποιος μας προστατεύει απ' όλ' αυτά; Ο ΕΦΕΤ, μας λένε, που όμως στην πράξη λειτουργεί ως κατευναστικός μηχανισμός. Προσφέρει εικονική προστασία στον πολίτη από ένα κράτος-προστάτη της «ελεύθερης» αγοράς, το οποίο συγκαλύπτει, υποθάλπει κι εντέλει προκαλεί τα διατροφικά σκάνδαλα. Βέβαια, οι οικονομικο-πολιτικές ελίτ εξασφαλίζουν την υγιεινή διατροφή τους από αυστηρά επιλεγμένες πηγές πρώτων υλών και σε πριβέ χώρους εστίασης -όχι, όμως, πάντα, αν θυμηθούμε τα περιστατικά με τον Πούτιν στο «Διόνυσο» και το εστιατόριο της Βουλής. **Το παγκόσμιο σύστημα χημικής διατροφής των μαζών λειτουργεί συνδυαστικά με άλλα συστήματα παροχής πνευματικής τροφής ανάλογης ποιότητας για τη μόρφωση και τη διασκέδασή τους. Οι οικονομικο-πολιτικές ελίτ απαξιώνουν τις μάζες διατροφικά διότι από το 1995 αποφάσισαν ότι μόνο τα «δύο δέκατα του ενεργού πληθυσμού θα ήταν αρκετά για να διατηρηθεί η δραστηριότητα της παγκόσμιας οικονομίας»!!! Για να αντιμετωπίσουν τη διακυβερνησιμότητα της κατά 80% «υπεράριθμης ανθρωπότητας» (αν μπορούσαν θα τη λιγόστευαν με ευγονική), επέλεξαν ως λύση τη «βυζοδιασκέδαση» («tittytainment», πρόταση του Ζμπίγκνιεφ Μπρεζίνσκι), δηλαδή ένα «κοκτέιλ αποβλακωτικής διασκέδασης και επαρκούς διατροφής που θα επέτρεπαν να διατηρηθεί σε καλή διάθεση ο αποστερημένος πληθυσμός του πλανήτη» (6). Αυτή η λύση, για την υλοποίησή της απαιτεί παράλληλη παροχή στις μάζες πνευματικής τροφής ανάλογου ποιοτικού επιπέδου. Την εφαρμογή της τη βλέπουμε σήμερα σε μπανιστηριτζίδικες τηλεοπτικές εκπομπές βυζο-σιλικόνης και μπουτο-λικνίσματος για όλους (π.χ. για τα παιδάκια το «Baby dance»... προς τέρψη και των παιδόφιλων), και βέβαια στη συστηματική απαξίωση της δημόσιας παιδείας. **Η υποτίμηση των μαζών είναι απόρροια της νεο-ολιγαρχικής κοινωνικο-ρατσιστικής αντίληψης των οικονομικό-πολιτικών ελίτ ότι είναι προορισμένες (εκ γενετικής/θεόθεν) να κινούν τον κόσμο. Τις δε «υπεράριθμες» και πνευματικά «κατώτερες» μάζες τις χρησιμοποιούν αναγκαστικά και με το λιγότερο κόστος για την «πρόοδο της κοινωνίας», εννοώντας τη δική τους μικρο-κοινωνία. Η Ιστορία έχει δείξει ότι οι υποτιμημένες μάζες έχουν πάντα τον τελευταίο λόγο. * ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ είναι καθηγητής Βιοχημείας στο Τμήμα Βιολογίας του Πανεπιστημίου Πατρών. ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ - 01/06/2008